ilk defa
zikretmedi dilim seni
ve tasdik etmedi kalbim ilk defa
uyanma vakti geldi
“özgürsün”diye fısıldama vakti şimdi
mesafeler ki bitmiyor değilmiş
bitmeyen aklımdaki fikirmiş
fikrim öldü
putlarla başım belada
zikrimi aldım
mezara gömdüm bir anda…
iki şeçenek arasında kalmış
kelime yığınıydı gözlerim
seni her defasında yıldızlara benzetirim
yıldızım düştü
yıldızlar kayboldu
fikrim öldü
zikrim öldü
yıldızım öldü
