Paramparça hayaller, ince bir sizi saksafon tinisina kederlenmekle meşgul iken, zihin; umudun işkence ile orantisi hususunda celismekte. Duygusal mantıklar, mantıksız duygularla sevişmek üzere kurgulanmış; masam bir eksik madam ile mum ışığında amber kokusu huzuru vakıfken kalemimle dans etmekte. Durum komedisinin ince tebessumlere musammaha gösterdiği bu akılcı dilde, hüküm, hangi kahinin? Geçenlerde yıldız falı baktirdigim teyze mi? Yoksa üst komşum hacı teyze mi? Peki hangi teyze şu mekanı süpüren teyze kadar benim?
