Bu hal ki yaşamak için hayli çorak, öte yandan hüzne eğilimli,
Kapıları çarpılır kalplerin şu hüznün şiddetinden,
Apar topar kaçar herkes, kaşlarını çatmış insanı andıran bulutlarıyla yaklaşan gerilimli fırtınanın hiddetinden,
Fırtınanın savurduğu duygular belli bir bölüme zuhur eder, sonra anlaşılır ki hüzne eğitimli kılıyormuş devinimli hisler,
Kırıklarından, yaralarından beslenirler devam edebilmek için, çünkü katı yürekli insanlar çıkıyor karşılarına zahiren sevimli,
Doğanın kusursuz işleyişinden esinlenirler ve sonbaharda efkarlanınca sorgulamazlar artık,
Ancak yinede yaşamak için hayli kurak sevdalar,
Gözlerin ve yüreklerin fıldır fıldır döndüğü, tatmini mümkün olmayan pejmürde aşklar,
Ehemmiyeti kalmamış yanmaların, gönülleri çöplüğe dönmüş bedeni aşıkların,
Kendilerini objeleştirmekten haz alanlara tamah etmeyenlerse takdire şayan,
Çatlıyor dünya hüznünden, bölünüyoruz ayan beyan.
