Hep konuşmadıklarımızın arkasına saklanıyoruz.
Kimsesiz ve anlamsızız
Üşüyoruz…
Söylemediğimiz cümleler yüzünden anlaşamıyoruz.
Git derken kal diyoruz sessizce
Bazen de kal derken git
Aynalardan korktuğumuz için yüzleşemiyoruz
Kaçamak bakışlarda yaşıyoruz.
Kendimizi dahi tanımıyoruz
Kalbimizle dilimiz arasında şeytanlar cirit atıyor
Cümlelerimiz alev alıyor
Anlamak zor mu?
Yoksa anlatmak mı zor geliyor?
O kadar karmaşık değilken
Düz yolda bile yürüyemiyoruz
