Kayıp Yaşam Silsilesi

Gitme demek istiyorum geçip giden zamana 

Gitme..

Çaresizliğin kucağında büyütme hayallerimi

Solmasın yüreğimin kışında yetiştirdiğim kardelenler

Ve bilmesin; 

Kuşların konmadığı pencerelerden korktuğumu kimseler.!

Bulutlar, yeşil baharımın üzerine çökmesin

Şikayetim yok yağmurun saçlarımda gezinmesinden 

Yeter ki ölümün köşesinden sıyrılıp çakmasın kafamda şimşekler..

Bu toprak kokusu başımı döndürüyor 

Sükunetlerim dökülüyor birer birer kalemimden

Bu yağmur gözlerimde hapisken

Şimdi; özgürlüğünde beni esir ediyor.

Hâlâ kocaman hayallerim var;

Umudumun gölgesine sığınmış.

Zaman tüm hızıyla akıyo akrep ve yelkovan eşliğinde

Umut azalıyor Zihnimin kuytularında

Kuşlarda terketti gönül penceremi,

Gagalarında en saf gülüşlerimle uzaklaştılar

Bana yağmurları kaldı, gözlerimin

İkinci bahar ümitleri taşıyan yağmurlar

Zamanla beraber eriyip kayboldular mazinin dehlizlerinde

Bütün hayal kırıklarını zincire vurup,

Yeni umutlar beslemenin zamanı kayıp yaşam silsilesinde

Anılar harabe evlerden farksız..

Ben miyim kendimi bu çaresizliğe yokuş aşağı süren?

Nefesim hâlâ ciğerlerimde dolup boşalırken 

Ben hâlâ yummamıkşen ölüme gözlerimi

Zamanın tükendiğini ne cüretle sayıklar dilim!

Her saniye bir adım daha atıp bir nefes daha solurken

Umudun beni terk etmesi ne haddine!

Toplansın mahkemeler; insanlığın katili bulundu

Darağacında asılan benim ruhum

Zamanı öldüren bendim bu gereksiz cahillikle

Zehrin kanımda dolaşmasına müsade etmiş,

Kendi kendimin celladı olmuşum

Şimdi cevap ver bana nereye attın hayallerimin çürümüş cesedini? 

Şimdi bize bir diriliş gerekli

Ölümsüzlüğü haykıracak çılgınca

Sadakatle bağlandığımız kucak dolusu umutlar gerekli

Şimdi bize bir diriliş gerekli;

Öyleki öldürmeli tüm çirkinlikleri..

                                         Zeynep Akay