1.
Bu kırıklığa yalnızlık demişler önceden
benim burda bir etkimin olduğunu düşünmüyorum
ama bir şeyler var anlatamam Hatta yönünü bile bilemem belki
bir katkım olduğu mâlumdur ama onu sizde görüyorsunuz
Beni belki burda arkamdan gelecek bir bıçak darbesi
ya da tam alnıma yiyeceğim bir kurşun öldürür
zaten küçücük bir ölümden çok da şey kaybetmem.
2.
Kelebek.
Aydınlık ve bulut.
Sesin gökyüzü.
İsmin yalnız ismin mi? yoksa
bir de çiçek ekleyebilir miyiz yanına,
bir şiir
ve bir uçurum da intihar girişimini de.
Şiir yazmak adalet midir?
-Ölüm âdil olan tek şeydir bu çağda-
3.
Kelebek.
Görüyorum ki yorulmuşsun,
bir ağaç kuytusu gözlerin.
Oysa ne güzel uyursun sen.
Peki ya mutlu muyuz ?
Hiç.
4.
Kelebek.
yanlış yerlerde yaşıyoruz seninle.
5.
Kelebek.
seni sevmem yıkıcı etkiler bırakmayacaktır fakat bak bana,
gökyüzünden çiçek toplamak istiyorum.
Kırmızı menekşeler büyütüyorum
anla ismimi ve sök bu kolları.
Kapat gözlerimi, insanları ölürken görmek istemiyorum.
6.
Kelebek.
Neydi ismim?
intihar ve şiir
böyle tanımlasam kendimi?
ve iman
bu kadar.
yalnızca yalnız mıyız?
Dökülsün bu yollar,
uzak kalmayı sevmiyorum.
7.
Kelebek.
Artık kimseler bilmeyecek,
bu kentte ölmeye hazır ve müsellah
bu denli utandığımızı yaşamaktan.
8.
Kelebek.
Senin olduğun vakitlerden bahsetsem bir de
aydınlık ve güneş desem
ve gökyüzü
– Yarın yok –
9.
Kelebek.
Telaşlarım ve başta zonklama,
sızı ve biraz da ağrı.
Yüzük ve zehir mi?
Değil.
Çiçek ve şiir,
dahası, ismin yalnız ismin mi?
