İlle ağlamam mı gerek? Canım çok yanıyor. Hem dökülmüyor diye gözyaşlarım, ağlamıyor değilim. Ağlıyorum hüngür hüngür, geceden saklanıp. Bir ağırlık ki tasvir edemem, bir ağırlık ki miskinler görse hayıflanmalarına bir son verirler. Gidenler öyle bir gittiler ki benden.. ben neden kaldığımı düşünür oldum. Sanki bir çöl otoyolunda dımdızlak, sanki bir şarkıda sözsüz. Gelenlere kapıyı açmamam bu yüzdendir belkide, çünkü çok pis gittiler benden. Öyle ki ben kalmaktan utandım. Dramatize mi ediyorum dersin? Hayır, bu gerçek. Gerçekler çok dramatiktir belkide. Gerçekler çok dramatiktir, ancak insanlar artık o kadar değil. İçerisinde bulunduğumuz çağ verdiği şeyler karşılığında hislerimizden almıştır belkide. Hayır, belkide değil. Kesin. Öyleleri var. Ama..ama benim illa ağlamam mı gerek? Canım çok yanıyor oysa. Bana..bana inanmıyor musun?