Huzuru bulduğumda gitmiş,
Sesiyle ruhumu teslim ettiğim adam gitmiş.
Tek sevdiğim,
Adını duyduğumda kendi sellerimde boğulduğum….
Her hayalimde sen varken,
Nasıl geçip gidebilirim bu aşktan.
Duamsın sen.
Bazen şükürümsün,
Bazen isyanım.
Ama en çok yarınlarım.
Kapandı sanma yaralarımı,
İyileşir gibi zannettiysen bu kadını,
Ruhuna amade,
Kalp atışına hasret.
Daha ilk günki kapanmaz yaraları,
Seni bekler bir ömür.
Hiç vazgeçer sanma,
Saçlarına ak düşsede,
Kavrulur sensizligiyle yüreği.
Çıkar pencereye,
Bakar bitmek bilmeyen dar sokaklara.
Seni bekler saçındaki aklarıyla.
Sonra sorar kalbine,
Nasıl yaşar bu yaşlı gönlü,
Bu sıcacık,tükenmeyen,
Ama onuda yakıp bitiren bu aşkıyla?
Kimindi bu hikaye sorma bana.
Kapa gözlerini,
En umutsuzluğa düştün anda,
Sana bakan gözler olacak o rüyada.
İşte bu hikayenin başrolü tam orada,
Kalbinin tam ortasında.
Sonsuz uykusunda.
