Yataktasın,
Kiralik bi’ şehirde
Bana sorsan şehir
Su bile dökemez eline
Soyunmuşum,soyunmuşsun
Birbirimizle yarışıyoruz
Hangimiz daha yalnızız diye
Sonra yalnızlık geldi
Hepimizden daha gerçek
Soyunup,
Tutuşturdu elime kağıt kalemi
Doğum yerin dedi
Uzunca baktım memelerine
Hala çocuk muyum
Hala meme istiyor muyum diye
Kızılçam dedim
Kızıl bi’ çam doğurdu beni
Ama nüfus cüzdanımda öyle değil
Sen yüzüme baktın durdun
Kimle konuşuyor bu diye
Kımıldama dedim
Kımıldama Rafaela
Karşı koyamaz yer çekimine göğüslerin
Gülümsedin
Dokunup erkekliğime
Yazmaya devam ettim
Çırılçıplak,
Bi’ odanın ortasında sana
Kurtarıcın olmadığımı söyleyecektim
Çünkü yalnızlık;
Lanet heriflere,
Benim gibilere
Bozdurmaz bekaretini
Ama sen
Araladın bacaklarını
Sanki tüm insanlık
Bunu görmek için yaşamıştı
Bi’ sigara yaktım
İkimiz hariç tüm dünya şaşkın
Bi’ adam,
Nasıl olur da zamanı yavaşlatır?
Ayağa kalktım.
Tedirgin oldun başını kaldırıp
Afrikada buluşalım Rafaela,
Afrikada buluşalım!
1454
