Dışarıda ki güneşe rağmen ortalık fena halde donmuştu.Güneş tüm bunların tek sorumlusuydu.Kalemimin mürekkebi,defterin sayfaları,kuşların kanatları,ağacın dalları herşey herşey güneşten buz kesmişti.Dünyadaki en kötü şeyin soğukluk olduğunu düşünmeye başlamıştım.Toprağın altında,gökyüzünde,insanlarının bakışlarının arkasında,gülümsemelerin ardında,dünyanın gecesinde gündüzünde kilometrelerce soğuk vardı.
Cüzdanımdaki jiletler dahi soğuktan işlev göremez olmuştu tıpkı kalemim gibi.Tüm bunların tek sorumlusu güneşti.
Bu sabah bir başlangıç yapmaya karar vermiştim.
Kendimi banyoya kitledikten sonra küveti ılık suyla doldurup,cüzdanımdan bir jilet çıkarıp saç kurutma makinesiyle ısıtıp herşeye başlangıç yapacaktım.
Tanıdığım birine nasıl ölmek istediğini sorduğumda damarlarını ılık banyo içinde içinde kesip açacağını söylemişti.Bunun acısız olduğunuda önceden duymuştum.
Bunun kolay olacağını sanıyordum,küvete uzanıp bileklerimde dolaşan kızıllığın berrak suyun içinde köpük köpük kabarışını izleyerek suyun altına kayıp uykuya dalacaktım.
Ama iş bunu yapmaya gelince bileğimin derisi gözüme öylesine cansız ve savunmasız göründü ki bir türlü yapamadım.Aslında asıl öldürmek istediğim şey o derinin altında yada boğazımda atan o kalın mavi damarda değil,başka bir yerde,daha derinde,daha gizli ve ulaşılması çok daha zor bir yerde olduğunu tüm damarlarımda hissettim.
İki hareket yeterliydi.Bir bilek,sonra öbür bilek.Jileti bir elden ötekine geçirmeyi de sayarsak üç hareket.Sonra ılık suyun içinde kaybolacak ve uyuyacaktım.
Ama aynada gördüğüm yansımam sanki felç olmuş ve elleri tutmayan,hiçbir şey yapamayan bir budalaydı.
Sonra belki de alıştırma olsun diye biraz kan akıtmam gerektiğini düşündüm,banyoda bir yere oturup sol tarafımda bir yer açtım ve sağ elime de jileti aldım.Ardından jileti tutan sağ elimi kaldırdım ve kendim de kuvvet uygulayarak tam kalbin üstüne bir kaç çizik attım.
Hiçbir şey hissetmedim.Sonra küçük,derin bir ürpertiyle birlikte parlak kırmızı bir çizgi,kesiğin olduğu yerde kabardı.Kan vücudumdan aşağı ayak parmaklarımın arasına akıyordu.
O zaman küvete girmeyi düşündüm ama sabahın büyük bir kısmını oyalanarak geçirdiğimi ve herşey bitmeden önce annemin yada kardeşlerimin eve gelip beni bulabileceğini,hemen ambulansı arayıp hastaneye kaldırılacağımı fark ettim.Bunu da hiç istemezdim.Kurtulmayı kim ister ki..
Bu durumda arkadaşlarıma ya da tanıdığım bazı insanlara boş eve ihtiyacım olduğunu söyleyip,onlarda büyük ihtimalle eve kız atacağımı düşünerek hevesle bana yardımcı olacaklardır.Bende bu sırada bu senaryoyu gerçekleştirip haber bültenlerinde kısa metrajlı bir film olarak konu olurdum..
21 YAŞINDA BİR GENÇ BANYODA ÖLÜ BULUNDU!
