karanlığa gömülmüş aydınlıklar içinde
yıkıntılardan,harabe bir ülke
örülen bu korku duvarları
şimdi kaldırmalı,vurmalı yüzüne halk tokmağını
saklanacak başka yer kalmadı,girecek delik yok
beynine ördüğün kirli düşüncelerden görebiliyorsan hala olanları
biraz da sen kork
her gelen,gideni kötüledi
kendini bilemeden,zannetti kendini milletin efendisi
kiminin giymeye bulamadığı ayakkabı
kutu göründü,kalktı kapağı
içinden çıkanla bir ülke doyardı
zaten senden iyi yönetim beklemek saflıktı
ya da belki art niyet
kendini yönetemeyen iki başlı cemaat
yok sayarken sendeki,bu ne rahat
insanı,sanatı,doğayı,vatanı,hatta kendi yaratanını
anlayamasam da nereden gelir,aldığın oylarla çıktığın koltuğu
artık edebinle bırak
bozuluyor yobazların kirli oyunu
belki hak etmezsin ama
acırım ben sana
sen.ruhu çürümüş.göremeyen
