Tozlu raflarda unutulmuş,
Küflenmiş bir kitap gibiyim
Her yaprağımda unutulmuş parmak izleri,
Ve terden sararmış yapraklarım
Başlığı ezberlenmiş, tek bir kelimesi dahi okunmamış
Kordon’da bir bankta unutulmuş,
Sonbahar yağmurlarıyla ıslanmış,
Yaprak dökmüşümdür
Belki, yapraklarım da terk etmiştir beni
Yapayalnız ve sırılsıklam kalmışımdır denize nazır
Mavilerini kim çaldı Gökyüzü’nün, denizlerin?
Bir kız çocuğunun altın kirpiklerinin arasına saklanmışlardır belki
Eteklerine yanaşır vapurlar
Gözlerinden birer birer düşüyordur martılar,
Ve kelimeleri oluyordur bir kitabın
Eski, tozlu, yıpranmış, unutulmuş, sırılsıklam ve yapayalnız
Başlığı ezberlenmiş, tek bir kelimesi dahi okunmamış
Küf kokar “Son”bahar’da yağmurlar,
Ve avuçlarımda bir denizi kucaklar tüm pişmanlıklar
