Ne güzel, Gün geçtikçe daha iyi öğreniyoruz Sorunlarımızda boy vermeyi Sınanmaktan usanmışken Kendi yaralarımızı sarmayı da ihmal etmiyoruz Gül gibi, ölü gibi, deli gibi geçinip gidiyoruz toplumca Muhtelif yerlerinden eşitlik şiirleri uydursun dursun şairler, Artık ne gereği varsa! Oysa, hiç fena olmazdı her pencereye güneş değse Aramızdaki soğuk mesafeleri Uzlaşarak kaldırsak kalplerimiz kırılmazdı Hatta ne hoş olurdu kuralsız sokaklar Hırpalanmazdı da kimsecikler boş yere Ama yine de herkes hâlinden memnun Güllük gülistanlık yaşıyoruz sefalet kokan evimizde, Dertsiz, tasasız, maaile.
