Ah madenci kardeşim kimse bilmeyecek değerini !
Kimse görmeyecek karanlıkta parlayan gözlerini !
Kimse duymayacak yeraltındaki serzenişlerini !
Kimse anlamayacak patronun cebi uğruna canını verdiğini !
Kimse farketmeyecek bizi ısıtırken evini kararttığını !
Kimse hissetmeyecek çektiğin acını !
Kimse sahiplenmeyecek geride kalan yetimlerini !
Kimse sormayacak sorulması gereken hesabını !
Ah madenci kardeşim herkes ‘Kader’ diyecek !
Herkes ihmalleri görmezden gelecek !
Herkes üzerinden prim yaptıktan sonra seni unutacak !
Herkes ama herkes elbet birgün hesap verecek !
