Büyük acıları olan, küçük bir adamı sevdi küçük kız. Kendisi gibi kocaman acılara sahip bir adam… Hiç tanımadığı bir adamı, gördüğü gibi sevdi. İlk görüşünde saniyelerce kitlendi gözlerine. İçinden sevdi. Kana kana sevdi. Büyük bir sır gibi açmadan ağzını, kalbinin en derinine saklayarak sevdi.
Yüzünü sevdi adamın. Saçlarının kokusunu içine içine çekti küçük kız. Gözlerinin içine içine baktı gecelerce. Nefes alışlarını dinledi, kalp atışlarını ezberledi. Yüzüne defalarca baktı. Her çizgiyi, her tebessümü kazıdı aklına teker teker. Ellerini sevdi adamın. Göğsüne yattığı her gece birleşen sıcacık avuçlarını öptü tek tek. Şiirler yazdı ona o uyurken. Yüzüne düşen saçlarını alnına toplarken, dizeleri ardı arkasına sıraladı.
Yemekler yaptı ona. Ve alıp yanı başına sıvattı kollarını. En sevdiği kurabiyeyi yaptı onunla. Yüzü düşünce adamın, kendini yedi bitirdi bir parça tebessüm için. Ona kucak dolusu umutlar sundu. Mutluluğu anlatmaya çalıştı küçük kız.
Asla onu ne kadar sevdiğini söylemedi adama. Güzel olan her şeyi yitirmeyi göze alamadı. Gecelerce göğsünde yattığı adamı görmeden bir gün bile geçiremezken; risk alma şansı olamazdı. Yedi bitirdi kendini. Diline geldikçe kelimeler, adamın gözlerine baka baka ısırdı dilini.
Gecelerce sevdiğiniz adamın göğsünde uyumuşsunuzdur elbet. Yukarıda yazanların neredeyse hepsini de yaşamışsınızdır birlikte. Peki siz hiç kaybetmemek için kana kana sevdiğiniz adamdan gizlediniz mi sevginizi? Bir daha birlikte uyunmaz diye yuttunuz mu sevginizi? Boynuna sarılmak için can atarken, çekip gider diye el sallamayla yetindiniz mi siz? Bir adamı böyle samimi, kendinizden vazgeçerek sevdiniz mi? Gözlerine bakıp “aşığım!” diye haykırmadan çektiniz mi gözlerinizi? Onun göğsünde yatarken, uyanmasın diye hıçkırıklarınızı da yuttunuz mu? Ve her gece yalvardınız mı “Çok mutlu olabiliriz. Ne olur deneyelim, sen de sev.” diye? Soranlara “Birlikte değiliz.” derken acıdı mı içiniz?
Bilemezsiniz bu yüzden. “Neyin var?” diye soran herkese neden cevap veremediğimi bilemezsiniz işte. Ve biraz anlatabilmişsem kendimi, neyim olduğunu siz söyleyin. Bana sorarsanız çünkü, imkansıza yakın bir sevgi var kalbimde. Her engeli aşmaya hazır olan ama karşılığı olmayan bir sevgi. En zoru da bu değil mi zaten? Bu kadar güçlü bir sevginin elini kolunu bağlayan tek şey işte.
Küçük kız, dünyalar güzeli gözleri olan o adama aşık olmuş. Masal son bulmuş. Roman olmuş.
Trajikomik…
