Yel değirmenleriyle savaşmam ben
Rüzgar öğütürüm değirmen taşlarında
Umut eker, özgürlük biçerim
Bir düş kurarım
Çamurdan kaleler yaparım
Camdan kuleleri sevmem
İnsanlara bakmam tepeden
Kaldırımlarda oturup
Çekirdek çitleyip,
Üç tekerlekli bisiklet süren
Çocukları izlerim
Gülmeyi yeniden öğrenirim hergün
Sabahın ilk ışıklarına günaydın derim
Penceremde ötüşen kuşları dinlerken
Bahçeden süzülür kokusu güllerin
Apartmanda yaşayanlar bilemezler
Ne sonbaharın yaprak örtüsünü
Ne de kışın bembeyaz görüntüsünü
Bizler ne kadar anlatsak da,
Yeni nesile masal olacak,
Zamanında yaşananlar…
