Hatırlar mısın?
Kılıç kında, hazır kıta
Denize nazır bir usanmışlığın kıyısında seninle
Bana maval okurdun, dinlerdim.
Şehir çileden çıkardı, ben dinlerdim.
Gittin.
Gidişini seyrettim.
Neresinden bakarsan bak; yenilgiydi.
Hatırlar mısın?
O hafta bana iki haber
Biri kötü, öteki beter
Yer, gök griydi
Bir çift okkalı gözün vardı, ağladın.
Adam akıllı ağladın.
Gördüm.
Ağlamaklı sesin gök kuşağının en güzel rengiydi.
Sen hatırlamazsın.
Günler geceler başına buyruk
Yakışıyor diye hüzünlü görmek isteyenler kapıda kuyruk
Sonra zil, sonra zurna…
Sen bilmezsin,
Yaşayarak vakit kaybettim.
