Şimdi söyleyeceklerime kızsan da tam da böyleyiz bu masalda; bir varmış bir yokmuşuz, Meşhur İle Meçhul’ün Harikalar Diyarında.
Bilirsin bana göre hep ütopiktik, sana göreyse olsa olsa romantik, değilse de benim güzel hatırım için tadında fantastik…
Sen orkestran arkanda kalabalıklar eşliğinde Sindirella’n için hevesli… Oysa bana gece yarısından sonraki külkedisi ve prens halimiz de yeterdi.
Benim, ‘bir’ olabilecek kadar cesaretim yoktu kalabalığında, seninse bensiz ‘sıfır’ kalmayla yetinecek kanaatkârlığın aslında…
Yine de kuşe kâğıtlara baskıya girmeden müsvedde kalabildik. Şahit bırakmadan güç bela da olsa masal olmayı başarabildik. O yüzden bizi, ne uykudan önce dinleyen çocuklar olacak, ne de fedakâr ebeveynler ve meraklı yetişkinler üstelik!
Destansı bir başlangıcı kaçırsak da, iki kişilik bir masal yakaladık aslında; sonu gelmeyen harikalar diyarından sırlar odasına…
(Yazan:@NurayDeri)
Not: Bitmedi… İki gün önce yazmaya başlamıştım fakat peş peşe gelen acı haberlerin üstüne ne yalan söyleyeyim devam etmek gelmedi içimden! Bilahare mutlaka tamamlayacağım.
