aşkın izlerinden yürüdüm
yeri geldi sürgündüm
umutsuzluğa
kara yaslara da büründüm
yinede varamadım
o güzel bahçelere
inanmaktan vazgeçmedim
saf gibi çocuk kaldım
oyunu bozacaksak sen
boz, sonra kabahatli ben
oluyorum.
gideceksen sen git
ben burada kalıyorum
hep usanmadan nöbetteyim
mutluluğu bekliyorum….
