Düşündüm durdum nedir insanı diye üzen
Bir çift gözmüş insanı görerek candan süzen
Gözlerde nedir bunca gözyaşını döktüren dedim
Vefasızlık ilgisizlik değimlidir ki insanı üzen
Bir gülüşle insan değimlidir ki gülen güldüren
Bir tatlı dildir insana güzel sözleri candan söyleten
İnsan kendi eliyle kendine kefen biçe(dike)miyor
Nedir onca uğraş bir yararı yoksa neden gülünmüyor
İnsan insandan nasıl vazgeçer bana doğru görünmüyor
Vefasızlık ilgisizlik değimlidir ki insanı üzen
Bir gülüşle insan değimlidir ki gülen güldüren
Bir tatlı dildir insana güzel sözleri candan söyleten
Gülveren’im insandır iyilik tohumlarını yaşarken eken
Dünyaya çıplak geldi insan bir iyiliği varsa odur takip eden
Dünyaya çıplak gelen eli boş çıplak giderse nedir insanı insan eden
Vefasızlık ilgisizlik değimlidir ki insanı üzen
Bir gülüşle insan değimlidir ki gülen güldüren
Bir tatlı dildir insana güzel sözleri candan söyleten
Mehmet Aluç / Âşık Gülveren