Bölüm bölüm devam edecek olan hikayemdir, takibi icin: Wattpad Facebook
Prologue – GİRİŞ
GÜZEL BİR GÜN
O sırada herkes piknik için parka gelmişti. Çoğu ailenin erkekleri mangal hazırlığına girmişti bile. Bu arada ismim Brian. Yirmi yedi yaşındayım ve arkadaşım Marvoldo’nun daveti ile oradaydim. Marv esmer, kıvırcık saçlı, standart boylu ve hafif İtalyanlara benzeyen bir İngilizdi. Aynı yaşta olmamıza rağmen, bir çok konuda benden başarılıydı. Kızlar, arabalar (hoş Chopper denen bir makine varken arabayı kim ne yapsın) iş hayatı vs… Gerçi artık bunların bir önemi yok…
Diğer sanatsal işlerde, özellikle müzikte yanıma yaklaşamazdı. Ve tahminimce yaklaşamayacak. O ölü ve diğerleri de. Benim gibi sağ kalanlar var ise, belki tekrar bir müzik grubu kurabilirim. Metal yapmayalı çok uzun zaman oldu ve bas gitarımı çok özledim. Mp3 çalarımın da ne yazık ki pili bitti . Üç haftadır bu dairede kapana kısıldım.
Kimden mi kaçıyorum? Ölü Dostlarımdan. Sanırım zombie gibi bir şeye dönüştüler.
Ama bizim filmlerde izledigimiz gibi değiller… Çürümüyorlar… Ve kanımca düşünebiliyor, plan yapabiliyorlar…
Bense balık etli, 1,77 boylarinda kumral, saçları kürek kemiğinde asosyal bir tipim.
Piknik, yapay gölün olduğu yeşillik yerdeydi. Adını bilmediğim ağaçlar ve çalılar vardı. Hafızam pek iyi değildir bu konularda, tek iyi olduğu yer ise müzik, şarkı sözleri, notalar vs… Ne yazik ki Satriani öleli altı yıl oldu, daha fazla büyülü müzik yapamadan… Vai ise kesin zombie olmuştur.
Piknikte bir çok fakir aile de bulunuyordu ve bazılarının pişirdigi etler çok garip kokuyordu. Sanırım köpek ve sıçan eti pişirenler vardı.
Hükümetler birer birer çöküyordu. Bu gidişle Avustralyayı da Türkler yönetecekti. Hoş, Türkleri severim, Yahudi Amerikasindan iyidir… 20 ülke haricinde diğer bütün ülkeler Türkiye, Rusya, Japonya ve Amerika arasında paylaşıldı. Türkler Atatürk’ü klonladı. Geri geldiğinde sene 2025ti.
Zaten her şey bu klon olaylarında başladı. Korsan klonlama yapan bir kaç dangalak yüzünden şimdi bu “ZOMBİ”lerin korkusu ile yaşıyoruz.
