Bütün acıları yaşamalıyım
Şu ana kadar ne varsa
Gelsin bu gece
Tekrar tekrar
Tüm güçleriyle
Yaşayabildiğim müddetçe
Tükenecek onlarda
Öfkeler, kırgınlıklar, azaplar
Zamanı gelince
Ben ben olacağım yine
Korkmuyorum hiç birinden
Terleyip, sayıkladığım her gece
Sarıldığım korkularla
Boğazımı sıkan karabasanlarla
Daha da güçleneceğimi sanma
Çocukluğuma döneceğim gizlice
Kirlendikçe göreceğim
Temizleneceğim
Döneceğim
Onlar azaldıkça
Ben çoğalacağım
Solgun gecelerin kıyısında
Yalnızlığın en dibine varacağım
Ben, sen, o, bu, şu
Olmayacak artık
Sadece olana inanacağım
Korkular yaşadıkça azalacak
Acılarla piştikçe
Daha da yanacağım
Teslim olmanın kıyısında
Bir çiçeğin farkına varacağım
Kedimin gözlerine bakacağım
O zaman kendime inanacağım
Tekrarını yaşadığım bir acımın kıyısında
Belki de sana rastlayacağım
Aslında ne fark eder
Korkup sevememektense
Acıları yaşamalıyım
Yaşadıkça
Bir gün bitecek her şey
Yeni bir başlangıçta
Senden önce beni bulacağım
İşte o zaman senin olacağım.
Benden de öte önce insan olacağım.