Öyle sevmiyorum ki seni; aklıma bir an bile gelmiyorsun, dalıp dalıp götürmüyorsun bu diyarlardan.
Öyle sevmiyorum ki; gece uykularım kaçmıyor. Sabahın bir vakti uyanıp, saatlerce balkonda oturup müzik dinlemiyorum. Uyanık olduğum hiçbir an aklıma gelmiyorsun. Hiç kimseyi düşünmediğim kadar çok düşünmüyorum seni. Gözlerinin içine bakarken zamanı, mekanı ve diğer her şeyi unutmuyorum. Yüzünün her ayrıntısını ezberlemiyorum. Nasıl güldüğün , nasıl ağladığın, nasıl heyecanlandığın hatırımda değil. İstemsizce bacağını sallaman, parmaklarını yemen yada dudağını sürekli ısırmanı izlemiyorum.
Öyle sevmiyorum ki; seni görünce heyecandan elim ayağım dolanmıyor, kalbim vücudumun dışındaymış gibi atmıyor, ellerim titremiyor, avuçlarım terlemiyor.
Şimdi biliyorsun, seni ne kadar çok sev – me – diğimi…
