Yıkıldı on ilimiz depremle ilmi kaldı
Gözden akan yaşlarla akan yaş mı kaldı
Mevla’m kudret sahibisin sen yetişensin
Gitti dostlar bir bir yakın bir dost mu kaldı
***
Düştü içimize bir kor sönmek bilmez
Birbirimize yakın olmazsak bu dert bitmez
Ayrılık nifak girmesin araya deva gelmez
Nusret’ini gönder Mevla’m çaresiz kaldık
***
Anadolu’m da bitmez ki destanlar mahzun
Antep kalesinde hisarlar yıkıldı koşun
Malatya Elbistan Maraş yıkıldı artık susun
Bir karara varamadık Mevla’m kararsız yandık
***
Renklerimizle bizler canlara dün candık
Bugün tüm renkler siyaha büründü yandık
Bizler içimizdeki fırsatçılara nasılda kandık
Fırsatçılar kol geziyor Mevla çaresiz kaldık
***
Neyi nasıl kimi hangi acıyı yazayım şaştım
On ilim yerle bir oldu yıkıldım kaldım
Gönder Mevla’m Nusret’ini cehennemde yandım
Rahmetin gönder Mevla’m sensiz kaldık
***
Her yer enkaz beton yığını altında ceset
Bekleriz Mevla’m senden sonsuz Nusret
Gönül bu acılara dayanmaz kalmadı bizde gayret
Rahmetin gönder Mevla’m merhametsiz kaldık
***
Mehmet Aluç
