Şahit

Şu bitmekte olan mayıs şahidim;

İnan seni hiç özlemedim

Şu gelmekte olan haziran şahidim;

Seni gözyaşımdaki tuzun devası olarak görmeyi terk ettim

Serin ağustos yaslarımın

İzbe eylülümün çırpınışlarıydın ya sen

Seni sevmekte olan kaderimin

Unutmak zorunda kalan firarı ilan ettim

Kaçak sevmelerin kaçak çelişkilerinin yangısıydın

O hatırladığım heyecan dolu nisan şahidim;

Seni hiç ama hiç sevmedim

Sevdiğim, sevda asfaltını bir düzlemde sevdirip

Kaldırımların kirini bir sevişte unutturan aşktı

Sade aşkı sevdim; sen üstüne alınma hiç

Biliyorsun o keder dolu aralık’ı;

Kalbimin kapısı hep o vakte kadar sana aralıktı

Sonra bende beni sevemeyişini öldürdüm

Yerine kendimi sevişimi ekleyip seni de unuttum

Unutmak kolay olmadı elbet

Hiçbir şey o özlemini çektiğim kasım gibi hasret kokmadı

O kasım şahidim;

Sevmeyi sevdiğim günlerden birinde çıkagelmiştin

Bu yüzden aşk sende hep güzeldi

Aslına bakarsan ben seni kendimden bile çok sevmedim hiç

Acı çektiriyorum gelecek günlerimin senli olmayacağı düşüncesine;

Kuru kuruya gitmezdi bu yalnızlık

Biraz da onlar üzülsün

Yemin ederim o sonbahar şahit

Ve bu yaz sensizlik ikliminden mutluluk iklimine geçeceğim

Hiçbir soğuk yanın hiçbir mutluluk yanıma değmeyecek

Şu on iki ay ve geçmiş olan hesapsız yıllarım şahit;

Ben seni hiç düşünmüyor hiç aramıyor hiç özlemiyorum

Yalancı erguvanlar solup gittiler ya tenimde;

Yalanların sahibi olmayı kabul etmiyorum

Ve bu acı şahidim;

İnan bana seni hiç özlemiyorum.

Dilara AKSOY