Şu hale bak ! Karmaşası mahvetti zihnimi, sonbahardan kalma anıların. Blurlanmış, anımsaması zor yaşanmışlıklarımı özledim. Aksine, fazla berrak bu hatıralar.
Yazmadıkça tatmin olamayışımın çok sebebi var. Dokunaklı cümleleri boş ver bugün, çünkü bugün sonbahardan kalma ve yine bugün anılarda sıkışmışım.
Şu hale bak ! Güneşim ‘AY’ olmuş. Bilemiyorum, belkide senden sonra dertlere aşık olmuşumdur, onlarda senden kaldı diye, özünde hep sana.
Canhıraş hislerimin içinde bir sen saklanmış ki dupduru, dokunulmamış gibi.. işte tamda burada.
