Bilmemek
Ne olduğunu,
Ne duyduğunu
Ne düşündüğünü bilmemek
Yokluk ne kadar acıtıyorsa
Bilmemek de o kadar
Bardağın boş tarafında yaşamak çünkü
Tutunmasam düşecem
Ağlamak kanatmıyor
Sonra yağmur yağıyor
Gökyüzünden bir şal alıyorum yüzüme
Bir baksana
Hangisi gözyaşlarım
Hayallerle kusurları doldurması belkide
Aynı yıldızın iki farkı tozundan kopmak gibi
Ben ve seni
Seni sana yazabildiğim kadar şehir
