Kirpik uçlarımda gözyaşı olarak
Sabahladığım gecelerime sayıyorum seni,
Elbet güneş bana doğar yeniden,
Penceremdeki aydınlık
Sabahlarından öper.
O vakit anlarsın,
İçinde güneşi taşıyan biri
Bir başkasının yağmur dolu eziyetiyle asla ıslanmaz.
Şemsiyeli günlerimin sana selamı var,
Gözlerindeki çapaktan soruyorlar seni.
Ağlama nazlı yar,
Kendi yağmurunda boğulmasın ümitlerin…
Dilâra AKSOY