cefa eksende ey yâr gönül kapıma sana küsmem
gülüşün eksik olmasın gönlünde acıya acı demem
cefanın içinde gülüşün vardır ben ararda bulurum
bin pareye bölünsemde seni buldum kaybedemem
elbet bir gün gelecek beklediğim vuslat günüm
ben bakarken sende hep yaşadığım aşkı görürüm
terk edip gitsen nefes alamam ben o gün ölürüm
bin pareye bölünsemde seni buldum kaybedemem
bana nispet ederek naz yaparsın senden usanmam
gecelerim yanımda sensiz olsa nazınla hiç ağlamam
naz aşığın aşıdır bunu bilirimde kapıları kapatmam
bin pareye bölünsemde seni buldum kaybedemem
sen istediğin kadar küs kal bana söyle neyim eksilir
bana bu cefayı mevla verir elbete ki her halimi bilir
sabırla çekerim bu derdi seninle mevla devâmı verir
bin pareye bölünsemde seni buldum kaybedemem
mehmet aluç-gülveren
