Sensiz sükûneti şebin dahi azaptır bana,
İster mecnun gönül, olsun daima aguşumda.
Sensiz bedbaht bir derbeder gibi döner dururum,
Çekilen soluğu bundan gayrı neylesin vücudum?
Sensiz yaşanan nevbahar katiyen tat vermez,
Açsa tüm hoş çiçekler, ehemmiyet teşkil etmez.
Sensiz söylenen ezgiler dahi gayr-ı mesmüre,
Gel, iki kelam et de hakiki hoş sedayı eyle!
Sensiz gecenin koynunda uyumak haramdır,
Sen var isen zaten bitmeyen bir rüyadır.
Sensiz amacı hayatın gayr-ı meşru, boş gelir,
Daima yetiş, halet-i ruhiyem yalnız sana tabidir.
Sensiz sevi yalnız bomboş bir kelamdır,
Sana nazar edince, gayrısı da yalandır.
Sensiz olmaz derim, ey derya gözlü sevgili,
Sen varsan devr-i ahzan da nihayete erdi.
