SEVDAYA DAHİL
Bir duygu sarıyor tüm bedenimi. Sudan narin dokunuyor dusuncelerime ve ateşten daha çok yakıyor. Bir duygu sarıyor tüm bedenimi. Inanir misin yuregimde gün dogmaya korkuyor. Titriyorum sabaha karşı derinden. Kalbime saplanan sevda parçalarının sizisini en solumda duyuyorum. O sızı sarıyor sonra tüm düşüncelerimi. Sahi düşünebilir mi hiç kara sevdaya tutulanlar? Her düşünce sevdanın karşısında curutulmus bir tez ve her mantık sevdanın karşısında bir o kadar mantıksız. Her insan bu duyguya aç ve her insan onun karşısında aciz,savunmasız. Iste sevda bu yüzden yazılmış insan oğlunun kaderine. Alnina bir çivi gibi cakilmis. Yontmus tüm sivri yanlarını. Küçük dünyasının kraliyken insanoğlu, sevda gelmiş. Kral da boyun egmeyi öğrenmiş, yenilmiş, küçük düşmüş. Iste bu sevda değil midir insanoğlunun başını beladan belaya sokan, Adem ile Havvayi cennetten kovduran. Ve yine bu sevda degilmidir Leyla yi Mecnundan, Aslı yi Kerem den ayıran. Iste bu yüzden demiş şair : ” ayrılıklar da sevdaya dahil .”
