Temmuz diye mi böyle yanıyoruz?
Biliriz ki,her temmuz biz Sivas’ı anıyoruz.
Bilime,sanata akmalıydı siyah mürekkep
Oysa o mürekkeple tarihi karaya boyuyoruz.
Biz ne zaman böyle acımasız olduk?
Hangi deşilmez topraklara vicdanlarımızı doldurduk?
Tanrı bile ateşe atmazken kulunu,
Onlarca akil yüreği kor yangınlarda yaktık?
Hangi mahkeme,hangi dava aklar?
Zaman aşımı konmuş adı,adalet kan ağlar.
Akıl almaz,kalbe sığmaz bu acı,
Feryat feryat çığlıklar gökkubbede çınlar.
