Hiç! diye bir hıçkırıkla başladı şiir.
Satır aralarında kaç kere ölündü
Bir bilseniz!
Ah dostlarım bir bilseniz.
Sükunet bekliyor bizi
Kral öldü çıplak yok.
Zalimler için yaşıyor cehennem!
Biliyorum.
Ama inanan yok.
Kaybettim Kudüs’te ruhumu
Az biraz hükümlüdür biraz da alıngan,
Ağlar bazen ben ağlamayı unuttuğum zaman.
Sızlıyor dizlerim.
Çalındı var olan bütün gözlerim
Ben körüm beni dinleyin,
Dinleyin ve kör olsun gözleriniz
Hep birlikte sürgüne koşalım.
Kuşlar saldırıyor süngüleriyle
Filler nerede?
Kahrol! diyorum.
Kahrol! Ulan Ebrehe.
Andente!
Bu hayat bize hızlı
Yavaşlatın andenteee!
Suya körükle gidiliyor
Ateşe rüzgarla.
İnsanlar ölebiliyor ayrıca genç yaşlarında
Garson gel buraya.
Anlat bana yaşama hevesini
Yavaşça.
Şimdi git.
Oturayım ben uzay maymunu edasında.
Düş, düş, düş, düş, düş düşsün şimdi
Her şey düşlerimde.
Ben de düşeyim derinlere düşmekteyim de.
Hadi gürzüm atıldın havaya
Bir düşte varsın gözlerim
Her şeye gerçeliğiyle.
Düğün varmış ölüm ile
Tek davetiye ecele
Koca görkemiyle son perde.
Sayonara, adios, bye bye, güle güle.
Ferhat Nehir
