“Ey iman eden kullarım! Şüphesiz ki
Benim arzım(yeryüzü) geniştir…”
Ankebut 29/56
“Şüphesiz bir şehirden
başka bir şehre
göç etmek de sünnettir.”
ama ibadet bilir bir derviş
insandan kaçıp dergaha sığınmayı
ya bir bebeğe
ya da bir ölüye özenir
hayatta bir amacı kalmayan adamlar
ve marifetidir kapkara bir şiirin
gece yarılarında uykuları bölmek
nice şairin geçtiği sokaklar
insanı ince bir hüzne bırakır
güzel olmaz hiçbir şey
bir çiçekten bir kadına isim olandan
yalnız, bir dizi karakterinin ölümüne
ağlayan anneler tutar
evlatlarının tuttukları takımları
yıllarca hazırlanan gelin çeyizleri
içinde bir nebze de hüzün taşır
kitapların yazmadıkları
“kader” kelimesi olmasa ne yapardık?
