Kısa kısa soluklarda bitiyor şanslar
Geceye küsmüş aşklar .
Sadece sessiz kısa çığlıklar duyulur olmuş
Kuytu köşelerde korkmuş
İntihara meyilli itiraflar var .
Düşlerine sırtı dönük bezgin ruhlar ,
Yüzlere yalandan asılmış donuk gülüşler,
Yalnızlık gelmiş sessizce .
Biz inkardayız.
Sessizlik yakışmıyor kimseye
Böyle karanlıkta kaybolup gitmek yürek istiyor
Belki de en büyük korkak titriyor içimizde
Bir mum sönüyor tek bir nefesle
Ve bir dilek süzülüyor göğe
Aşk için dileniyoruz her köşe başında
Hırpalanmış bedenlerimizle
Avucumuza konan her aşkı
Emeksizlikten belki de harcıyoruz hesapsızca.
Daha bir kirlenmiş dönüyoruz aynı yere,
Aynı yalancı gözyaşı temizlemeye yetmiyor.
İç sıkıntısı geçiyor hafiften ardından unutkanlık geliyor hantalca .
Vakit geçerken arada bir farkındalık geliyor, uzun süre kalamıyor
Belki günahlar artıyor terazide ya da sevaplar
Fısıltılar çoğalıyor ve kararsız fikirlerde kayboluşlar…
Yer gökle birleşiyor, bazı gecelerde yıldızlara dokunuyorsun belki de
Canın yanıyor sonrasında.
Bıkkınlık o yüzden ..
Belki ilaç olamadı yaralarımıza umutlarımız.
Yarınlarımız bu yüzden lekeli belki.
Birine yakışmak,
Birine kavuşmak,
Çoğuldan tekile düşme korkusu,
Hiç olmayacak bir dileğe nefes tüketmek,
Başka göze düşmek,
Sürekli düşünmek…
Emektar aşk, çağa ayak uydurmaya çalışmaktan yorgun
Ölüm korkusu yerleşmiş titriyor duvarlarda suretler
