Ey vebalini ödeyemeyeceğimiz günah Ey hesabını veremeyeceğimiz kurban Utançlarımızın en masum lekesi, Affet! Her savaşın ortasına bırakıp seni, Öfkeni deniyoruz. Sabret üstüne oynanan oyunlara, Oyulan yaralarını sen onarabilirsin yalnızca Yine…
Neden erken bu veda? Oysa çekmecelerim var daha karıştırılacak Yoksullukla, masamda tanışacağım akşamleyin Daha bir gün öncesinden tanışıklığımızı unutarak… Üstelik daha, sırtüstü uzanarak geçmişime Yıldızları izlemenin keyfine bile varmadım Henüz…
