Çirkef zamanlarda yaşarken
Uykum gecelere küsmüş
Ben uykuya
Dertler ömrümü biçerken
Artık olmayan zamanların içinde
Bir gece babam gelse
Sen hala daha yatmadın mı kızım dese
Huzurla uyurken
O eski gecelerde
Sevdiğim gelse
Gecenin bir yarısında
Üstümü örtse sessizce
Sevgisiyle.
Öyle kırılmışım ki artık her şeye
Öyle tiksinmişim ki insanlardan
Bir ağaca sarılıp ağladım
Bu gece
Yaprakları sildi gözyaşlarımı
Leş dünyanın bir köşesinde
Sarıldık birbirimize hüzünle
Çocukluğum
Bu kadar kahpe olduğunu bilseydim
Dünyanın
Her gece büyümez kalırdım
Aynı yerde.