Uzun zaman oldu Madam
Kirli dünya biraz daha kendine benzetti bizi
Biraz daha yalanlara boyadık söyleyeceklerimizi
Kime inat bilmeden kalbimize gömdük özlediklerimizi
Zehir bir kez girdi kanımıza Madam
Atlıkarıncanın üzerindeki çocuklar gibi
Olduğumuz yerde dönsekte
Sorsan bize dünyayı keşfe çıkmıştık
Oysa bir çift gözdü dünyamız
Gözlerin, gözlerinde bir şeyler var Madam
Karamsarlığı umuda dönüştüren ışıklar saçıyor
Bütün yalanlar gerçek oluyor
Bütün hayaller hayat buluyor
Zaman beceriksiz bir tamircinin ellerinde kalıyor
Günler kısalıyor geceler uzuyor Madam
Daha çok soluk alıp verirken,
kalp atışlarım yavaşlıyor
Bütün dünya tanıdık gelirken,
seninle yürüdüğümüz sokaklar yabancılaşıyor
Ayrılık canımı acıtıyor
Henüz ağlamadıysan dönsen Madam
Gözyaşlarımızda karışabilir birbirine
Sonunu bir türlü getiremediğimiz cümlelerimizde
O kadarına her dinde var müsaade
Yani pek zararımız dokunmaz dünyaya
Umrumuzda olmayan, umrunda olmadıklarımıza
