delicesine yağıyordu…
iliklerimizdeki yalnızlık ıslanıyordu
o kadar ağırlaştı ki ruhumuz , vücudumuza..
ölüm nerede görse bizi , ölürcesine kıskanıyordu..
artık cam buğularına adın yazılmıyor , şiirim..
sahil kumlarına , çizilmiyor harflerin..
hayatın neresinde yasak varsa ; orasından seviyorum seni..
illegal tüm hislerin , süresince müebbetlerin..
yağmur yağıyor , gökyüzüm..
toprağı buram buram sen kokan…
elimden tutuyor sen yokken ; ölüm..
bir şiir fısıldıyor , adınla başlayan..
herhangi bir semtin herhangi bir sokağında,
yerleri dövüyor , olağanca gücüyle yağmur..
ayak basmadığımız neresi varsa , ağlıyor sevdiğim..
yalan söndürüyorlar ; sokak lambaları mağrur..
aklım , nice nakliyecilik yaptı sana sevdiğim
nereye gittiysem ; seni getirdi..
parmak uçlarından şiir yaratırdım ben ;
sense , ıslatırdın ; yağmur gibi kirpiklerini..
sırf yağmuru sevdiğimden , ağlama demezdim sana..
zira ; yağmur gibi ağlıyordun sen…
iliklerimizdeki yalnızlık ıslanıyordu ; bana mısın demeden..
sen yağmur gibi ağlıyordun …
ben hiç medet ummadım gökyüzüm , şemsiyeden..
sen bir yağardın , şiir düşerdi sayfaya…
geceler uykusuz geçerdi ; gök gürültülü , biraz da aydınlık..
sensizliğin sırtına bağlı sanki akrep yelkovan..
… ve geceyle senin muhabbetini hiç uzatmadık..
susardık , hiç olmayan konulardan..
pencereye sen vururdun , damlaların süzülürdü gözlerimizden..
sesini seviyordum…
hiç bir notayı andırmıyordu , sen konuşuyordun gökyüzünden..
ben , senden hiç kaçmadım…
yalın ayak yürürdüm , saç tellerime vururdu gururun..
sol omzuma uzanırdı , kirpiklerin kıvrılırdı..
o kadar güzel yağıyordun ki içime , ıslanmaya kıyamazdım..
hiç bir şemsiye çift kişilik değildi , sevdiğim..
herkes yalnızlığıyla kalıyordu , onun altında…
kimisi sığdırmaya çalışıyordu , en sevdiğini yanına..
dar geliyordu yalnızlığı , sığmıyordu dünyasına..
gökyüzü , ağlıyordu sevdiğim…
kimse eskisi gibi değer vermiyordu birbirine..
veriyorsa da , fazlasıyla alıyordu kendisine..
kim fazla değer veriyorsa , sonunda kalıyordu hiçliğiyle..
dedim ya , artık buğulu camlara yazılmıyor adın..
avuç içlerine , sığmıyordu tadın..
ıslandık , iliklerimizdeki yalnızlığa kadar sevdiğim..
sen dindin , ben yine hiçliğimle kaldım…
08.01.2015
Hiç..
