Almalı eline kalemi, yazmalı insan
Zaman ya da mekan umrunda olmadan
Bazen dem vurmalı yaşamından
Yeri geldiğinde bahsetmeli mutluluklarından
Sevgilisinin gözlerinin renginden kimi zaman…
Öpüşmelerini hatta, hiç utanmadan!
Yazmalı yaşamından, karşılaştıklarından, umutlarından
Yazmalı bir an bile durmadan
Öyle ki yazarak çıkartır bu kirli elbiseyi, ülkesinin omuzlarından
Şiirle beslenirse çiçek açar ülke denen ağaçtan
Ve eller kalem tutarsa bahsedilir bir ülkede mutluluktan…