Sessiz sakin gözleri,
Kopacak fırtınanın habercisiydi.
Dokunsam…
Baksam ta içine,
O an kopacaklardı sanki.
Kaç acıyı sığdırmıştı,
Kaç gideni uğurlamıştı…
Kim bilir!
Çokça da ürkekti,
Kaçırıyordu gözlerini aşktan.
Bir gideni daha kaldıramazdı!
Belli…
Ama inan bana!
Her seven gitmez,
Her seven üzmez.
Bu denli…
Sahi;
Uğrasa ya aşk yeniden sokağına
Sana, kalbine…
Hepsinden önce;
Yeşil Gözlerine!
