Yine de hep aynı

Üç günlük dünyaydı ya hani,
O zaman hayat savaşmaya mı, yoksa kaçıp kurtulmaya mı değerdi?
Her insanın farklıydı parmak izleri
Ve farklı dokunuyordu herkes hayata
Tek kadınlık şairim sanıyorken
Kendime yalancıymışım, bir ben ki sen taraflı kendime yabancıymışım
Karanlığıma kilometrelerce öteden yansıyan o yıldız çoktan ölmüş
Vardığımda anladım, anladığımda haddini aşmıştı zaman
İşte araf orda, çekiştiriyor her iki yandan keşkeler
Birazcık aklımı kullanabilseydim…
Sanırım o kadar akıllı değilim
Yine sana yürürdüm!
Korkma! Artık tek başına baş edecek kadar kahraman değilim
Direnmeyi bıraktım yine de hep aynı
Sessiz, sessiz ve daha da sessiz…
Yine de hep aynı.