yere yığıldı
sessizliği soluduğum bir anda
ağlamaklı bakışları ve yorgun elleriyle
karşımda
sahipsiz bir sanrı
uzanmak istedim
düşlerin bulandığı o yılgın maviliğe
hangi kelimeler beni sana getirecek
sevgi mi ?
aşk mı ?
bu şekilsiz gölgenin adı
bilemez oldum hiçbir şeyi
neredesin
ey , korkunç kelimeleri kimsesizliğimizin…
dur biraz , soluklan
sokakların yasasız bir vaktidir
bir yerde bir sokak mı titriyor
bir kadın mı tenhalaştı aniden
yanlızlığı buraya gelir
senin burada ne işin var ?
ellerim ellerindeyken
her şeyin cevabı bir sıcak
farklı bir salınışta hüznün
teninde bir cennetin yıkıntıları
sesinde korkunun yaratılmışlığı
ve gözlerinde bir barikat gibi parlıyor
gözlerim
şimdi bana bir kere daha sor
gerçek mi bu yol görüntüsü ?
1 comment
tebrikler
devamını bekliyoruz
saygılar