…Evimin sessizliğini bozan saat tıklamasını hoş geldin mahiyetinde algılardım her zaman. Çok garipserdim aslında saatleri. Bana ölümü hatırlatırlardı. Her geçen sanise bir adım daha yaklaştırıyordu ölüme insanı. Ama kimse zamanını bilmiyordu saatlere baksa da. Bize ölüme yolcu eden bu saatlere para verirdik. Ne için verirdik? Giydiğimiz kıyafete uyumlu olsun veya evimizin dekorasyonuna uysun. Ne garip! Biz saatleri aksesuar olarak kullanırdık ve sadece işimiz düştüğü zaman bakardık…
RıdvanA.-Geçmişin İzleri
