Zamanlar ansızın geçiyor.
Bak yine kış geldi.
Kuşlar üşümeye başladı.
Kar yağacak, sular donacak birazdan
İşte, Böyle böyle büyüyeceğiz.
Sonra yine yaz gelir mi bilmiyorum
Bahar gelir mi, onu da bilmiyorum.
Ama bir yerlerde birilerinin ağaçları olacak yine
Çiçekleri hep açacak birilerinin.
Yüzüne yüzüne vuracak güneşleri olacak çocukların
Annelerin kucakları sevinç tarlası.
Belki bir hatıramız kalabilir sonra bir şarkıda,
Hatta bir dolunayda seni ağzından öpmüş bile olabilirim.
Üşüyorum,
parmak uçlarım çınlıyor
Diş etlerim çekiliyor
Beynimin içinde bir fil sevgisi boğuşma.
Çocukluğumda beni bilmediğim bir sokakta kaybetmiş gibi üzgün hatırlıyorum annemi.
Seni sanıyorum
Bilmek gibi, anlamak gibi bir özlemeyi.
Sanmak gibi bir sevmeyi.
Seni sanıyorum
Hava, ötede ki gökte ince
Bir gerdan tenhası, ılık ve pembe
Bulutları seyreltiyor adımlarım
Elektrik telleri gergin.
Bekliyorum, bir gölgeyi kaplıyor içim,
Bekliyorum, nöbetlerini sevmiş gibi bir erin
Bekliyorum, hava serin, hayat senin, gök senin.
Yusuf sinan
