7-8 yaşlarındaydım daha
Oyuncak kamyonumla oyun oynuyordum
Tamda o sıra içi eşya dolu bir kamyon geldi
Yanaştı evimizin önüne
Içinde ki eşyalar tam karşı dairemize taşıdılar
Yaklaşık bi iki saat sonra bi araba daha geldi
Içinden senin çıkacağını sanki biliyomuşum gibi bekledim
Kaderim dedim daha kaderin anlamını bilmeyen aklımla
Ve indin arabadan
Çocukluk ya işte
Sende de ufak bir bez bebek
Güzelliğini senden almış o da belli
Adını koyamadım düşüncelerimin
Çünkü aşkı bilmiyorum
Çok küçüğüm
Aşık oldum belki ama
Aşk ne ki?
Babamın anneme söylediği bi söz geldi aklıma
‘Aşkım günaydın’
Nasıl yani?
Sen anne bende babamıydm
O zaman ben nerdeyim ?
Oyun mu oynuyorum dışarıda
Bi umut kaderimi bekleyerek
Her gelen arabadan bi kaç eşya inmesini mi bekliyorum?
Elinde güzel bi oyuncak olan kızı mi bekliyorum?
Anlaşıldı çok ağır geleceksin bana
Ilk görüşte böyle allak bullak ettiysen beni
Gerisini hayal bile edemiyorum
Hadi güzel kız
Ben kamyonumla oynamaya
Sende bebeğinle
Okuyamam seni ben
Çünkü aşk bize çok erken..
