Ey güzel kadın,
Düşürme beni aklından ne olur
Senin o sedef yağmurlu gözlerin
En safi ormanın gecesinden daha dehşetli
Saçların, en kadim şafakların genç güneş türküsü ve
Yüreğin, çocukların hakikatlerinden narin bir övgü
Ey benim hayatım,
Senden tek isteğim küçük bir sevgi
Daha fazlası değil, zülfünden ördüm şiirimi
Gülüşün en büyük gurbet bana ve
Yokluğun, griden alaca bir sessizlik
Hasretin, pus tutmuş zifirden sakinlik
Hatırla lütfen!
Beraber sırtlardık asumanı her sabah
Denizlerden boyardık keyifle gözlerimizi
İnsanlık vardı düşlerimizde kuşlara yetişen
Yazlık bir yeşil bürünürdü kışlık sevdamıza ve
Biz bilirdik, yekte yok birlikte öteydik.
