Birkaç gündür son derece mutsuzum.
Mutlu olmaya da son derece umutsuzum.
Her gece biraz ayın güzelliğine bakardım,
Hayaller kurardım…
Karanlık bulutlar ayın önünü,
Benim gönlümü kapladı artık.
Mevsim yaz, hava kapalı…
Gündüz güneş, gece ay,
Çekingenler ikisi birden.
Biliyor musun?
Sen güneşsin ben ay,
Senin peşinden çok koşuyorum.
Hem de her gece.
Tek bir kez bıkmadan.
Sadece zamanla eriyorum,
Ama her ay yeniden canlanıyorum.
İmkansızın ne denli tatsız olduğunu bir ben,
Bir de o benzediğim ay bilir.
Birkaç gündür son derece üzgünüm,
Çünkü sensizliğe sürgünüm.
Dik duruşuma bakma,
İçimdeki kızgın demir beni dik tutan,
Canımı yaka yaka bedenimi dik tutuyor.
Sonra buzla dolduruyorum içimi,
Ama yetmiyor.
Ağlamıyorum,
Yalnızca o buzlar erirken,
Gözyaşlarımdan yol buluyor.
