Açtım ellerimi göğe doğru kaldırdım…
Tanrıdan bir aşk istedim.
Amin,dedim bağırarak!…
Siyah beyaz eski bir film hatıralarındaki aşklardan
Leyla ile Mecnun’un,Ferhat ile Şirin’in aşkını istedim…
Biraz kırgın biraz yorgun,biraz da yaşlanmış kırçıllaşmış saçlarıyla hüzünlü bir aşk çocuğu
Elinde bir gül
Ağzından gökten boşanırcasına aşk dolu yağmur damlaları dökülüyor…
Ve 1,2,3 kayıt dedi yönetmen!…
Hüzünlü aşk çocuğu kırçıllı saçlarını elleriyle yüzünden çekerek
Hiç tozlanmayan,kütüphanelere kaldırılmayan kitaplar gibi
Siyah beyaz eski bir filmin unutulmayan bir aşk sahnesi gibi
Sonsuz bir heyecanla aşkı istiyordu.
Acıklı aşk yağmurlarının oluşturduğu bir ritim ve bir mezar başında Hüzünlü aşk çocukları
Leyla’sını ,Şirin’ini,Aslı’sını belki daha nicesini kaybetti….
Geriye beyaz bir mezar taşı
Yağmurların ritmi
Doğanın sessizliği
1,2,3 Kayıt diyen yönetmen kaldı…
Şair:Cansu Porsuk(Mutlu Çocuk)
(Always be happy!…)
http://ozgurlukgazetesi.wordpress.com/
http://blog.radikal.com.tr/AnaSayfa/
