İşte yine gece, yine sayısız düşünce.
Bütün duygular, tüm gerçeklikler, söylenmemiş cümleler, söylenip pişman olunmuş kelimeler..
Yatak yarılsa, içine girsem. Bir daha çıkmasam. İstemediğim hiçbir şeyi yapmasam mesela. İstemediğim kimseyle görüşmesem, konuşmasam. Yalnızca canımın istediğini yapsam.
Bakın; oysaki 30, 40, 50 hatta 18 yaşından sonraki efsanevi “özgürlük” kavramı dahi hepsi tamamen yalan.
Her zaman bize dayatılanlar ile yaşamak zorunda kalıcaz.
Hadi bu gecede bunun için hüzünlenelim.
